Kampvuurtje

Lees ik opeens dat de exploitant van de kerncentrale in Fukushima nogal wat voorschriften aan zijn laars lapte. Is daardoor de ramp ontstaan? Nou ja, zeker weten doe je het niet. Er was tenslotte ook een tsunami. Zouden we het zonder tsunami geweten hebben, dat die exploitant zijn kerncentrale beheerde alsof het een kampvuurtje was? Laat ik nou denken dat we dat nooit geweten zouden hebben. Zag ik laatst trouwens niet uit mijn ooghoeken dat het VPRO-radioprogramma Argos melding maakt van 372 bedrijfsstoringen sinds 1980 in de kerncentrale in Borssele? Hadden we eigenlijk ook nooit gehoord.

Kernenergie gaat nu ruim een halve eeuw mee. De kans op ongelukken werd in die halve eeuw altijd uitgedrukt in eens in de miljoenen en miljoenen jaren. Alsof dat betekende dat het eigenlijk nooit kon gebeuren in plaats van morgen. Sterker nog, in die afgelopen halve eeuw zijn er toch drie heel erg serieuze ongelukken geweest: Harrisburg, Tsjernobyl en Fukushima. Terwijl de kans daarop....

Juist. Niet alleen is kernenergie niet veilig, zo langzamerhand lijkt me de stelling gerechtvaardigd dat het nog veel onveiliger is dan we denken. Niet alleen omdat de perfecte centrale niet bestaat. Misschien wel vooral omdat al die net niet perfecte centrales ook nog eens worden bediend door modale medewerkers en geëxploiteerd door op winst beluste energiereuzen.

Over Koudwatervrees en Zeespiegelrijzing

Deze blog verscheen ook op de website van GroenLinks Amsterdam.

Tijdens de commissievergadering Bouwen, Wonen, Klimaat kwam Jupijn Haffmans, directeur van het Milieucentrum Amsterdam inspreken over “Amsterdam Beslist Duurzaam”. In dat plan zijn de goede voornemens van de gemeente verzameld als het gaat om duurzaamheid, klimaat, CO2-uitstoot en dat soort dingen. Haffmans liet op aansprekende wijze zien dat als het gaat om het voornemen de CO2-uitstoot te verminderen, steeds gekozen wordt voor de vlucht naar voren. In 1995 is dan doelstelling 6% minder dan in 1990 en in 2011 is de doelstelling alweer 40% minder dan in 1990. Ergo, het lukt maar niet om de doelstellingen te halen, dus elke keer als we een nieuw plan maken, kiezen we een doetstelling die heftiger klinkt dan de vorige, maar om hem te realiseren kiezen we een stip die steeds verder weg ligt op de horizon. Je wilt het als GroenLinks natuurlijk liever niet horen, maar het heeft ook geen zin om er je kop voor in het zand te steken. Ik hou het in dat soort gevallen altijd maar op de wijsheid dat alle beetje helpen en GroenLinks het bovendien niet alleen voor het zeggen heeft. Maar lastig blijft het.

Het bijzondere was, dat alle partijen in de commissie weer eens lovend waren over de bijdrage van Haffmans. Charmant is hij zeker en als hij dan ook nog gelijk heeft, is het helemaal top. Dan zou je dus denken dat zo’n commissie de eerste de beste maatregel die een beetje hout snijdt, met beide handen aangrijpt. Wat zeg ik, omarmt! Maar nee, dit is de grote mensen wereld, zoals VVD-raadslid Frank van Dalen later in de commissie snedig wist op te merken. Dus het voorstel van GroenLinks-wethouder Van Poelgeest om alvast voor te soorteren op het Amsterdams Investeringsfonds (gevuld met de opbrengsten van de verkoop van de NUON-aandelen) en verstandige dingen te doen als het voortzetten van het energieloket voor het Midden en Kleinbedrijf of (nota bene rendabel!) investeren in windenergie werden alsnog in de koelkast geschoven.

Nee, eerst moeten we precies weten hoe we dat geld van het Amsterdams Investeringsfonds gaan inzetten en daar allemaal regels voor afspreken. Iedereen vindt de voorstellen van Van Poelgeest uitstekend. Iedereen denkt bovendien dat ze zullen voldoen aan de regels die de gemeenteraad gaat vaststellen voor dat Amsterdams Investeringsfonds. Maar ja, die regels he. En dat PvdA en VVD er twee maanden geleden in die zelfde commissie nog mee instemden, daar hadden ze het in de fractie nog eens over gehad of ze hadden het voorstel van Van Poelgeest misschien niet helemaal begrepen. En trouwens, in de notulen stond niet letterlijk dat ze met zijn voorstel hadden ingestemd.

Koudwatervrees en Zeespiegelstijging zijn begrippen waartussen samenhang bestaat...

Zoals de waard is...

Zag net CDA-raadslid Lex van Drooge betogen dat Amsterdamse partijen (lees: PvdA, D66, GroenLinks en misschien ook wel de VVD) de stadsdelen niet af willen schaffen vanwege de baantjes. Eerst denk ik dan: welke baantjes?

Dan realiseer ik me dat Van Drooge zich heeft gewaagd aan zoiets ingewikkelds als populisme. Dat gaat natuurlijk om de baantjes van de baantjesjagers die daar mee hun zakken vullen!

Vervolgens vraag ik me af hoe hij nou weer op dat idee komt. Ik kan niet voor die andere clubs spreken, maar de meeste GroenLinksers vinden stadsdelen gewoon een goed idee. Bestuur dicht bij de burger en eigenlijk best wel effectief en efficient. En dan zijn er dus mensen die zich daar uit de naad werken en dat noemt Van Drooge dan baantjes.

Heel langzaam gaat er dan een lampje branden: zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten. Daarom zit het CDA natuurlijk in het kabinet.

Wodka Spa Rood

Willie Wartaal adviseerde in de Volkskrant van afgelopen zaterdag om Wodka met Spa Rood te drinken. Ik heb het hier nu voor me staan. Ik zal niet verhelen dat de alcohol na een dag commissievergadering een lavende werking heeft, maar verder vind ik het geen aanrader. Waarvan akte!

Nog een nieuw inzicht…

Het is toch echt om je te bescheuren. De heren bestuurders van de ING zien van hun bonus af. Ze hadden onvoldoende ingeschat welk signaal van de bonus uitgaat naar de samenleving. Het is toch onbegrijpelijk. De afgelopen jaren kende de maatschappelijke discussie twee onderwerpen: bonussen en hoofddoekjes. Slagen de mannen er toch in om de helft van het maatschappelijk debat te missen. Je zult er je geld maar op een rekening hebben staan...

Nieuw inzicht

De gedachte dat de brug tussen Islam en moderniteit valt te slaan, wordt ondersteund door het feit dat je een mobiele telefoon zonder al te veel moeite kunt vastklemmen onder je hoofddoek.