10 september, 2007

Gevat antwoord

Er zijn nu dus twee comité’s van ex-moslims. Vraag van een journaliste aan een van de initiatiefnemers van dat andere comité: “Gaat u nu elke keer reageren, als Jami wat zegt?” Antwoord van een initiatiefnemer: “De vraag is: gaat u elke keer reageren? Elke keer als Jami zijn mond opendoet is het nieuws.”

09 september, 2007

Eten op de camping

Dat zouden we deze zomer nog eens gaan doen: eten bij Camping Zeeburg. Vanavond kwam het er dan eindelijk van. Om half zeven schoven we aan. De keuze was beperkt en het bier ook verkrijgbaar in pints. De bestelling moest in het Engels en de pasta bolognese was op. Wij hadden even vakantie in eigen stad.

Tot 5 november zijn ze in weekend nog tot 1 uur open.

Buurttafelen

Vandaag de hele dag aan het buurttafelen geweest. In Zeeburg zijn 10 tafels geplaatst (eigenlijk moeten er nog twee komen, maar je moet een keer de opening doen) waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten, een spelletje spelen, een goed gesprek voeren, elkaar verliefd in de ogen kijken, nou ja, wat je dan ook maar redelijkerwijs kunt doen aan een tafel in een straat, op een plein of in een park. De tafels zijn allemaal door kunstenaars gemaakt, in overleg met de mensen die er om heen wonen, werken of naar school gaan. Ze zijn allemaal anders en samen vormen ze een soort toegepast gesamtkunstwerk.

Dat de tafels kunst zijn, behoeft geen betoog. Een bijzondere uitvoering, al dan niet gecombineerd met een mooi idee. De een is prachtig opgenomen in het Mien Ruyschplantsoen, de ander wil een medium zijn voor boodschappen die de tafelbezoekers aan elkaar willen doorgeven.

Gesamt, niet omdat de tafels verschillende kunstvormen in zich verenigen (al kun je daar over twisten), maar omdat ze het resultaat zijn van de inspanningen van heel veel verschillende mensen. Neem bijvoorbeeld de tafel aan het Ceramplein. Daarop staan kleine schilderijtjes gemaakt op basis van foto’s die bewoners aandroegen. Foto’s van bijzondere mensen en dingen in hun leven. Zo kun je aan elkaar vertellen over je leven, of samen fantaseren over het leven van de buren.

Toegepast, omdat de tafels uitdrukkelijk zijn geplaatst met de bedoeling bewoners uit te nodigen elkaar te leren kennen. In een stadsdeel waar mensen nog steeds snel verhuizen of waar door groei steeds nieuwe mensen bij komen is dat extra hard nodig. En dan hebben we het niet eens over de vermeende anonimiteit van de grote stad. Of over wij en zij denken in een stad met de meeste nationaliteiten ter wereld.

Ze staan er. Veel mensen zijn enthousiast. Sommigen mopperen en anderen waren een van de tafels alweer met een viltstif te lijf gegaan. Hoort er allemaal bij. Nu moeten we ze ook gaan gebruiken. Mij lijkt het een goed idee in zomerse tijden als dagelijks bestuur onze spreekuren in de wijk bij een buurttafel te houden. En als iedereen nou zo nu en dan zijn dagelijkse ding aan een buurttafel doet, dan gaan ze letterlijk en figuurlijk behoren tot de inventaris.

O, daar!

De Gerardus Majella kerk is een prachtige kerk. De Javastraat is zonder twijfel de meest bijzondere winkelstraat van Amsterdam. Het helpt allemaal niet. Voor de meeste Amsterdammers is de Indische Buurt die buurt aan de andere kant van het spoor, waar niet zo veel te beleven valt. En als er al wat te beleven valt, dan gaat het toch om de schaduwzijden van het bestaan.

Voorbij die tijd. De Indische Buurt heeft alweer een week zijn eigen icoon: Timorplein. Eindelijk herkenbaar.

05 september, 2007

Even rekenen

“Meld Misdaad Anoniem slaagt: al 250.000 bellers” kopt het Parool vanavond. Waar Meld Misdaad Anoniem voor staat behoeft geen betoog. Of 250.000 bellers nou echt succes betekenen, is de vraag, maar veel zijn het er natuurlijk wel. Levert het wat op, daar gaat het om. Zeker wel, meldt het Parool. Er zijn 4500 aanhoudingen verricht en ruim 3000 misdrijven zijn opgelost. Klinkt goed, het is altijd mooi wanneer misdrijven worden opgelost en ik ben ook wel bereid om aan te nemen dat al die aanhoudingen terecht waren. Toch bekruipt mij het gevoel dat de hamvraag niet wordt gesteld.

Even ouderwets en ruimhartig hoofdrekenen. Stel nou dat die 4500 aanhoudingen en die 3000 misdrijven niets met elkaar te maken hebben, dan heeft Meld Misdaad Anoniem bijgedragen aan het ophelderen van 7500 nare gebeurtenissen. En natuurlijk is het zo dat er best meerdere mensen een nare gebeurtenis anoniem kunnen melden. Laten we zeggen dat één nare gebeurtenis gemiddeld door zo’n 5 mensen wordt gemeld. Dan hebben er 37.500 mensen een bijdrage geleverd aan het ophelderen van een nare gebeurtenis. En dat is goed.

Maar waarom hebben die andere 212.500 mensen dan gebeld?

01 september, 2007

De volgende verkiezingen

“Politici denken alleen vooruit tot de volgende verkiezingen.” Het is een lekkere stelling en daarom kom je hem waarschijnlijk regelmatig tegen. Vandaag dan in NRC Handelsblad. Nota bene in een interview met een chinese bijna-dissident, waarin de verworvenheden van de democratische rechtsstaat aan de orde komen. Daar horen politici blijkbaar niet bij. Maar als de stelling nou klopt, dan komen die politici daar toch alleen maar mee weg omdat hun kiezers ook niet verder kijken?